ေခၚတိုင္း မလိုက္ၾကနဲ႕ေနာ္။

ေခၚတိုင္း မလိုက္ၾကနဲ႕ေနာ္။
≥Ö‿Ö≤≥Ö‿Ö≤≥Ö‿Ö≤≥Ö‿Ö≤

ခႏၶာ၅-ပါး ျမင္ဆဲ ၾကားဆဲ နံဆဲ စားဆဲ ခႏၶာ၅-ပါး ကို ပိုင္းပိုင္းျခားျခား တကယ္ သိရင္  ကမၻာ လဆန္း တရက္ကစ ျပီးေတာ့မွ အမွတ္မွားခဲ့တာေတြ မေပ်ာက္လား။
အသိမွားခဲ့တာေတြ မေပ်ာက္လား။အျမင္အယူအဆ မွားခဲ့တာေတြ မေပ်ာက္လား။
ေပ်ာက္ရင္ ဒါ ဝိပလႅာသတရား ၃-ပါးျပဳတ္ေတာ့တာေပါ့။

ျပဳတ္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖစ္ေသးသလား။
သကၠာယဒိ႒ိမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္။
သကၠာယဒိ႒ိ မျဖစ္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိ ျပဳတ္လို႕ေပါ့။
မျပဳတ္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိ ျဖစ္မွာေပါ့။

သကၠာယဒိ႒ိ ျပဳတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ သူ႕အသက္ သတ္ဦးမလား။
သူ႕ဥစၥာ ခိုးဦးမလား။
သူမ်ားလင္သားမယားေတြ ေစာ္ကားဦးမလား။
စားဝတ္ေနေရး နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လိမ္ဦးမလား။
ဘုရားမႀကိဳက္တာကား မွီဝဲဦးမလား။
အဲဒါေၾကာင့္ “သက္သတ္ ခိုးမႈ ကာေမသု မုသား မိစၦာ ကင္းျပတ္ကြာ မွတ္ပါ ေသာတာပန္ ”လို႕ မေဟာလားကြဲ႕။
အဲသလို စဥ္းစားဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္။

တခါ ေရွး ေလာကီသူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြ မရွိၾကဘူး လား။ ပါဏာတိပါတာအစ သုရာေမရယ အဆံုး ေလ။
အဲဒါအားလံုး သတၱဝါေတြမွာ မိမိက ေရွာင္ၾကဥ္လို႕ ရွိရင္ ကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူးလား။အဲဒါက်ဳးလြန္ရင္ အကုသိုလ္ ေပါ့။
အဲသလို ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါအရွိ နဲ႕ေရွာင္ၾကဥ္ျပီးေတာ့ ေနတဲ့ ေလာကီသူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြ မရွိဘူးလား။ ရွိတယ္ေနာ္။
သူတို႕ေတြ ဒိ႒ိျပဳတ္ကဲ့လား။
ဝိစိကိစၦာ ခ်ဳပ္ကဲ့လား။
မခ်ဳပ္ရင္ သမာဒါနသီလေပါ့။

ဟိုက ႐ုပ္ကိုသိတယ္ နာမ္ကိုသိတယ္ ဓါတ္ကိုသိတယ္ ပရမတ္ကို သိတယ္ေနာ္။အဲသလို သိတဲ့အခါက်ေတာ့ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါေတြ႕ေသးရဲ႕လား။
မေတြ႕တာ ရွိလို႕လား မရွိလို႕။
မရွိရင္- ပုဂၢိဳလ္ သတၱဝါ မရွိရင္ အသတ္ခံမည့္ ဟာကား ရွိရဲ႕လား။ သတ္မည့္ ပုဂၢိဳလ္ရွိရဲ႕လား။
အဲသလို သိေတာ့မပယ္လား။
ေအး ပယ္တယ္ေနာ္။အဲသလို စိစစ္ဖို႕မေကာင္းလား။

အဲဒီသီလက်ေတာ့ ေက်ာက္စာတိုင္ႀကီး ကဲ့သို႕ေပါ့။
မယိုင္းမယိမ္ ေက်ာက္စာတိုင္ႀကီးလို႕ ေျပာတယ္မို႕လား။
ေျချပလက္ျပနဲ႕ဘဲ ေျပာေျပာ ႏႈတ္ကဘဲေျပာေျပာ ေလာကထဲမွာ အရွက္တကြဲ ကိုယ့္အက်ိဳးနည္းေအာင္ ေျပာခ်င္သလိုေျပာေနာ္။ အဲလို ေက်ာက္စာတိုင္ကဲ့သို႕ သီလရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ကဲ ျပန္ျပီးေတာ့မွ တုန္႕ျပန္ေသးရဲ႕လား။ ျပန္လို႕ဆဲေသးရဲ႕လား။ေျခနဲ႕ လက္နဲ႕ကား တုန္႕ျပန္ေသးရဲ႕လား။မျပန္ေတာ့ဘူးေနာ္။အဲဒါ သိေတာ့တာကိုး သိေတာ့မပယ္လား။အဲဒါဆဲတယ္ဆိုတာ အကုသိုလ္ ေပါ့။

ဒါဆင္းရဲတဲ့တရားလို႕ မသိဘူး လား။ သိေတာ့ဆဲေသးရဲ႕လား။
ေျခနဲ႕လက္နဲ႕ကား လုပ္ေသးရဲ႕လား။သိေတာ့ပယ္ေတာ့တာ။
ကိုယ့္ ကို အယုတၱအနတၱေျပာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ကို မမုန္းတဲ့အျပင္မွာ မသနားဘူးလား။သူ႕ေတာင္ သနားေသးတယ္ေနာ္။
ဒီေနရာထိေအာင္က် စိတ္ဆိုးရမွာကြဲ႕။

အေျပာမခံႏိုင္ ဆဲရမွာ။ ေဟာ သူတလွည့္ ကိုယ္တလွည့္ေလ။
ကဲ ျပန္ဆဲေသးရဲ႕လား။ ဘယ္ေလာက္မ်ား အဖိုးတန္သလဲ အဲဒီသီလ-ၾကည့္စမ္း။
ကြာ အဖိုးတန္လိုက္တဲ့သီလေနာ္။ ေဒါသမပြားဘူး ၾကားလား။အဲသလို သိဖို႕မေကာင္းလား။
အဲဒီေနရာ အတုယူဖို႕မေကာင္းလား။ေအး အဲသေလာက္ထိ အဖိုးတန္တယ္။အဲဒီသီလကမွ အႏွစ္ျပည့္တာဗ်ား။

ကဲ သူ႕ကိုေတာင္ ျပန္သနားေသးတယ္ေနာ္။ သနားမွာေပါ့ သူ႕ က အကုသိုလ္ျဖစ္ေနတာကိုး။
ကဲ သူ႕အကုသိုလ္ျဖစ္တာ ျပန္ျပီးေတာ့မွ ခႏၶာမသိ သစၥာမသိရင္ ျပန္ျပီးေတာ့ မဆဲေပဘူးလား။ သူတျပန္ ငါတျပန္ေပါ့။
ကုသိုလ္လားအကုသိုလ္လား။
ေၾသာ္ အကုသိုလ္ ေပါ့။အကုသိုလ္ ဆိုေတာ့ ဟိုကေတြ အကုသိုလ္ ဆင္းရဲတာ အပါယ္သြားမွာေပါ့။ အပါယ္က လြတ္ပါ့မလား။
ဟိုက ျပန္ဆဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က လည္း ေနဦးကြာ မင္းခ်ည္းမသြားပါနဲ႕ ငါလည္းလိုက္ပါရေစဦးေပါ့။
ျပန္ဆဲရင္ ငါလည္းလိုက္ပါရေစဦး ။ဒီလိုေတြ မေနဘူးလား။

ေအးအခုလည္း ေခၚတိုင္း မလိုက္ၾကနဲ႕ေနာ္။ ေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၾက။
ေအး အဲဒါ သတိထားၾကဦးဗ်ား။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္မံုလယ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
၁၉၉၄-ခု ပခုကၠဴ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ေက်ာင္းတိုက္။

(Mc. မယ္ေတာ္ႀကီး ေဒၚညြန္႕စုေဆာင္းထားေသာ ေရွးတိပ္ေခြတရားေတာ္မ်ားမွ အသံေတာ္အတိုင္း ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။
ခ်မ္းသာျခင္းလက္ငင္းရၾကပါေစ-
မဂ္ စခန္း တက္လွမ္းႏိုင္ၾကပါေစေသာ္။
အရွင္ေတဇနိယ မံုလယ္ဇ) — — —